Aeroob uithoudingsvermogen trainen

1) aeroob:
matige belasting
rustig herhalingsritme
over langere tijd
spier krijgt voldoende zuurstof en voedingsstoffen
kan tot volledige verbranding van deze laatste 2 stoffen komen
spier kan afvalstoffen, koolzuur en water afvoeren
er is sprake van een stofwisselingsevenwicht
er is sprake van arbeid met directe zuurstofvoorziening : aeroob
Voorbeeld : lange afstandslopen : marathon, 10 km

2) anaeroob:
zwaardere belasting
kortere inspanning

energie kan niet meer via volledige verbranding plaatsvinden
er wordt te weinig zuurstof aangevoerd
er ontstaat een afvalproduct : melkzuur
als de spieren de hoeveelheid melkzuur niet meer op kunnen slaan ontstaat : vermoeidheid
er is niet sprake van een stofwisselingsevenwicht
er is sprake van arbeid met een zuurstoftekort : anaeroob
Voorbeeld : sprint over 400 mtr

Wat moeten we daar met handbal nu mee ?
Veel !!!
Om op een aanvaardbare manier ons spelletje te spelen heb je toch een bepaalde conditie nodig.
Als je handbal een beetje analyseert zie je :
A) snel terug in de dekking : sprint +/- 30 mtr
B) schuiven, uitstappen, terugstappen, 1:1 duels, springen
C) snel in de aanval : sprint +/- 30 mtr
D) instarten, terug naar eigen plaats, duels 1:1, springen, vallen

Als je deze aspecten eens naast de bovenstaande 2 soorten uithoudingsvermogen zet kom je tot de conclusie :
Handbal is een sport waar het anaerobe uithoudingsvermogen een grote rol speelt !
Korte, hevige inspanningen over een langere tijd met korte rustperiodes in het veld.

Om het anaerobe uithoudingsvermogen te trainen heb je echter wel een basis nodig van het aerobe uithoudingsvermogen.
Dit (lange) uithoudingsvermogen is de basis waarop je het anaerobe uithoudingsvermogen bouwt.

Voor een beetje handballer/ster zo vanaf afdelings eerste klasse tot en met regioklasse kun je stellen dat een speler een basis van het aerobe uithoudingsvermogen moet hebben om ongeveer 30 min. onafgebroken in een rustig tempo te kunnen hardlopen.

Hierbij moet het mogelijk blijven om op je gemak met anderen te kunnen praten. Je moet er nietecht van hijgen !

Prestatieverbetering is NIET ALLEEN een gevolg van training.
De noodzakelijke andere kant is herstel.
Als we trainen raken we vermoeid, waardoor het prestatieniveau daalt !
Het lichaam heeft hersteltijd nodig.

Gedurende die hersteltijd past het lichaam zich aan om eventuele volgende vermoeienissen beter aan te kunnen.
We belanden echter ook op een hoger prestatieniveau.
Dit verschijnsel van tijdelijk toegenomen prestatievermogen na herstel van eerdere
inspanningen, noemt men SUPERCOMPENSATIE.

De juiste training :
Deze supercompensatie verdwijnt weer wanneer er niet tijdig nieuwe trainingsprikkels van voldoende intensiteit volgen.
De trainingen moeten wel op het juiste moment gepland worden nl tijdens de periode van supercompensatie.

Dit alles dus bij twee trainingen in de week met een wedstrijd.
Train je slechts een keer dan is het zinloos om aan conditietraining te gaan doen.